Saltu al enhavo

Anna de Noailles

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Por samtitola artikolo vidu la paĝon Anna de Noailles (Tramtransporto en Parizo).
Anna de Noailles
Anna de Noailles, 1922
Anna de Noailles, 1922
Persona informo
Anna de Noailles
Naskonomo Anna Elisabeth Bibesco Bassaraba de Brancovan
Naskiĝo 15-an de novembro 1876 (1876-11-15)
en 7-a arondismento de Parizo
Morto 30-an de aprilo 1933 (1933-04-30) (56-jaraĝa)
en 16-a arondismento de Parizo
Tombo Tombejo Père-Lachaise, 28
Grave of Noailles (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj francaanglagermanarumanagreka vd
Loĝloko 16-a arondismento de Parizo16-a arondismento de ParizoPublier vd
Ŝtataneco Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Anna de Noailles
Familio
Patro Grégoire Bibesco (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Ralouka Bibesco-Bassaraba, Princess de Brancovan (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Constantin de Brancovan (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Mathieu de Noailles (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Amkunulo Henri Franck (en) Traduki
Charles Demange (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Parencoj Hélène Bibesco (en) Traduki (patra onklino)
Antoine Bibesco (unuaranga kuzo)
Emmanuel Bibesco (en) Traduki (unuaranga kuzo) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo verkisto
romanisto
aristokrato
modelo
salonestrino
poeto
monarko Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Poezio Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en Parizo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Grafino Anna de NOAILLES (naskiĝis kiel princino Anna de Brancovan la 15-an de novembro 1876, mortis la 30-an de aprilo 1933) estis franclingva poetino kaj verkistino. Ŝi estis rumandevena de la patro, princo Gregorio Bassaraba de Brancovan, kaj Helena de la patrino, la Raluka Musurus, kiu estis franclingva poeto.

Franckultura, iĝinta per sia edziniĝo al franca nobelo ano de la monduma pariza vivo, ŝi ankaŭ iĝis "stelulino" de la beletra vivo pariza en la komenco de la dudeka jarcento. Ŝia pasia lirismo, sensriĉa kaj emocia, disvolvis laŭ tre persona maniero la temojn de amo, amo al naturo, kaj angoro antaŭ la morto.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Le Cœur innombrable (1901) (La nenombrebla koro)
  • L'Ombre des jours (1902) (La ombro de la tagoj)
  • Les Éblouissements (1907) (La blindiĝoj)
  • Les Vivants et les Morts (1913) (La vivantoj kaj la mortintoj)
  • Les Forces éternelles ((1920) (La eternaj potencoj)
  • Poème de l'amour (1924) (Poemo de la amo)
  • L'Honneur de souffrir (1927) (La honoro suferi)
  • Derniers Vers et Poèmes d'enfance (1934) (Lastaj versoj kaj infanaj poemoj)

Citaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • "Ĉar mi nepre iam mortos, mi do estas jam mortinta."

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]